خبرگزاری حوزه/ در ماه مبارک رمضان، سنتهای زیبایی در میان خانواده های مسلمان ظهور و بروز می یابد که می توان در خلال آن نشانه های روشنی از صفای دینی و صمیمیت انسانی و حقیقت آموزه های زیبا و هستی بخش اسلامی را به مشاهده نشست.
سنتهای زیبایی که از دل آموزه های ایمانی برمی خیزند و انسان را به ملکوت اعلی می برند.
التماس دعا؛ واژه ای در پهنای ماه خدا
«التماس دعا»، «طاعات قبول» و... واژه هایی از این دست، در این ماه مبارک بیش از هر زمان دیگری بر لب و دهان مردم مسلمان جاری است.
ماه رمضان پر است از نشانه های رویش و خیزش. رویش در بهار قرآن و خیزش در رستاخیز جان.
این جمله ها، آیاتی هستند از حقیقت زیبایی مستتر و منتشر در این ماه، اینکه در میهمانی خدا و ضیافت ایام و لیالی پرخیر و برکت این زمان مقدس، همه چیز رنگ وبوی آسمان می گیرد؛ از اعمال و حرکات گرفته تا حرفها و کلمات.
مردم وقتی در این ایام به هم می رسند، ادبیاتشان دینی و آیینشان، مذهبی می شود.
و چه زیبا و خواستنی است این طراوت و یکرنگی و یکپارچگی که بر محور حقیقت زیبای رمضان و آیین خدایی روزه شکل می گیرد و جان و جهان ما را دگرگون می کند.
وقتی سیم محبتمان وصل می شود!
وقتی مومنین به هم می رسند و حتی در حال و احوالپرسی شان هم نور دعا و درخواست مغفرت و آرزوی رستگاری دیده و شنیده می شود، یعنی جاری شدن رمضان و معانی و درکش در جزء جزء زندگی مردم. و این نشانه روشنی است بر روح ایمانی و خواست قرآنی فطرت مردم که در بهار قرآن به تجلی درآمده و زیباترین نشانه هایش را رخ می نماید.
از حرف تا عمل، از کلام تا رفتار
و تردیدی نیست همین امر یعنی آسمانی شدن حال و احوال مردم کم کم به سمت عمل و روحیات دیگر آنها هم سوق پیدا می کند و باعث می شود تا حال عمومی و فردی جامعه در این ماه بهتر از دیگر ایام و ماههای سال باشد.
به همین دلیل است که آمار جرم و جنایت در این ماه کمتر و آرامش مردم در این زمان بیشتر است.
کاش این زیبایی‌ها در همه سال جاری بود
گاه با خود می گوییم، کاش می شد این زیباییهای رمضانی را برای همیشه ایام سال حفظ کرد و به بیان دیگر از خود و خدا می خواهیم، کاش همیشه ماههای سال رمضان بود یا می شد کاری کرد که این روحیه و سنت رمضانی در همه فصول و ماههای سال جاری و ساری باشد.
آنگاه یاد این حدیث حضرت رسول الله (صلى الله عليه و آله) می‌افتیم که فرمود:
*لو يعلم العبد ما فى رمضان لود ان يكون رمضان السنة
اگر بنده «خدا» مىدانست در ماه رمضان چيست [چه بركتى وجود دارد] دوست مىداشت كه تمام سال، رمضان باشد.
بحار الانوار، ج 93، ص 346
باری؛ اینکه روزه داری در همه ارکان زندگی و نوع مراودات و تعاملات اجتماعی و حتی سلام و احوالپرسی و ادبیات رویارویی کلامی ما با همدیگر تأثیر می گذارد، یکی از پله های صعود در مسیر قله روزه داری است.
اینکه حقیقت روزه، از شکم به زبان و از زبان به قلب سرایت کند همچنانکه امیرالمومنین علیه السلام فرمود:
صوم القلب خیر من صیام اللسان و صوم اللسان خیر من صیام البطن.
روزه قلب بهتر از روزه زبان است و روزه زبان بهتر از روزه شکم است.
غرر الحکم، ج ۱، ص ۴۱۷، ح ۸۰
خدایا! رمضانی‌مان کن!
آری؛ واژه هایی زیبا و آسمانی و بارانی همچون «التماس دعا»، «طاعات قبول» و... در این ماه مبارک بیش از هر زمان دیگری بر لب و دهان مردم مسلمان جاری است.
و ماه رمضان پر است از نشانه های رویش و خیزش. رویش در بهار قرآن و خیزش در رستاخیز جان.
و امید آنکه ما نیز در زمره روزه داران حقیقی و واقفان به حقیقت روزه و توابع و نتایج ارزشمند و سترگ و شگرفش درآییم.
انشاءالله تعالی
